Gisteren in Nieuwsuur zagen wij het item over gemeenten waar supermarkten op zondagen op willen, maar dat van de gemeente niet mogen. In de winkeltijdenverordeningen ligt namelijk vast dat de winkels op zondagen, dag des Heres, gesloten moeten zijn. Deze mismatch tussen wat winkeliers willen en wat de gemeenten toestaan beperkt zich echter niet tot zondagopenstellingen, supermarkten en het gebied dat de NOS de ‘bible belt’ noemt.
Zelfs in een politiek gezien seculiere stad als Utrecht (toentertijd vijf zetels voor CDA en CU) had het loslaten van de zondagopenstelling veel voeten in aarde. Maar ook over andere regels botst wat de middenstanders willen (en doen) met wat van de gemeente mag, bijvoorbeeld met functievermenging. Deze ontwikkeling staat ook wel bekend als blurring en gaat over het verkopen van een kop koffie of wijntje in je boeken- of kledingwinkel. Veel gemeenten zijn hier faliekant op tegen.
Klanten willen dus diensten van winkels die van de gemeenten niet mogen. Moeten de gemeenten de winkels dan helemaal vrij laten en de markt zijn werk laten doen? In Amsterdam hebben ze dat geprobeerd met 24-uurs openstellingen: winkels hoefden nooit dicht. In praktijk bleken hele straten daardoor overgenomen te worden door foute toeristenwinkels. Waar ligt de grens? Zegt u het maar!
Hier lees je het artikel van NOS:
https://nos.nl/nieuwsuur/artikel/2208254-de-niet-meer-zo-heilige-zondagsrust.html